Bir işi söylenerek yapacaksanız hiç yapmayın...

İnsanlar sevgiyi nerede görürse o tarafa dönerler. Sevgi dünyanın en büyük nimetidir, en büyük gücüdür.

---

Hiç dikkat ettiniz mi, insanlar bir işi yaparken ne kadar çok söyleniyorlar. Kadınlar evde ev işi yaparken söyleniyor, erkekler alışverişleri taşırken söyleniyor, ya da başka işler verildiğinde söyleniyor. Her iki tarafta mutlaka söylenecek yüzlerce konu bulabiliyor. Bu kişinin hem kendisi için, hem de etrafı için son derece yorucu bir ortamın oluşmasına neden oluyor.

Allah’a iman etmeyen insanlar yaptıkları her işi insan rızası için yaparlar. Bu yüzden de yüklendikleri her iş onlara çok ağır gelir. Sürekli kullanıldıklarından, karşı tarafın ne kadar bencil olduğundan yakınıp dururlar. Ve bu bir ömür boyu hiç durmadan devam eder. Bir iş yaptıklarında mutlaka karşılık beklerler, övülmeleri gerekir, yaptıklarının karşılarındaki kişi tarafından fark edilmesi gerekir. Gereken övgüyü alamadıklarında da ciddi şekilde öfkelenirler. İman etmeyenler işte bu şekilde hayatlarını çok çabalayarak, yorularak ve bu arada sürekli söylenerek geçirirler. Ama bütün bu yaptıklarının karşılığı ahirette bomboştur. Allah onların çalışıp boşa yorulduklarını şöyle bildirir:

O gün, öyle yüzler vardır ki, 'zillet içinde aşağılanmıştır.' (Gaşiye Suresi, 2)

Çalışmış, boşuna yorulmuştur. (Gaşiye Suresi, 3)

İman edenler ise yaptıkları her işi Allah rızası için yaparlar. Hayatlarının her anını salih amellerle doldurular. İnsan rızası gözetmedikleri için bu yaptıklarından hiçbir karşılık beklemezler. Allah için yapılan işte teşekkür beklemek olmaz, övgü beklemek olmaz. Çünkü müminin hedefi yalnızca Allah’ın rızasını kazanmaktır, yaptığı tüm bu güzelliklerin karşılığını ahirette zaten alacaktır. Ama müminler Kuran ahlakına uyarak birbirlerini onore ederler, birbirlerine son derece nazik davranıp, en güzel sözlerle teşekkür ederler. Ama yaptıkları işleri yapma nedenleri daima Allah’ın rızasını kazanmaktır.

İnsanlardan öylesi vardır ki, Allah'ın rızasını ara(yıp kazan)mak amacıyla nefsini satın alır. Allah, kullarına karşı şefkatli olandır. (Bakara Suresi, 207)

Sen de sabah akşam O'nun rızasını isteyerek Rablerine dua edenlerle birlikte sabret. Dünya hayatının (aldatıcı) süsünü isteyerek gözlerini onlardan kaydırma. Kalbini Bizi zikretmekten gaflete düşürdüğümüz, kendi 'istek ve tutkularına (hevasına)' uyan ve işinde aşırılığa gidene itaat etme. (Kehf Suresi, 28)

Zaman zaman yazılarımda müminlerin Kuran’a tam anlamıyla uymaları gerektiğini anlatıyorum. Eğer müminin dikkati açık olmazsa, unutup yanılırsa o zaman o da inkar edenlerin düştüğü hatalara düşebilir. O da bir işi yaparken söylenebilir, ya da insan rızası gözetebilir. İşte o zaman yapılan iş tamamen boşa gider. Çünkü bu şirk olur. Kişi dağlar kadar iş de yapsa, bütün ömrünü hizmet ederek de geçirse ahirette en ufak bir karşılık bulamaz. Bu yüzden Allah müminlere hep bir iş yaparken şükrederek yapmalarını öğütler:

...şükrederek çalışın." Kullarımdan şükredenler azdır. (Sebe Suresi, 13)

Müminler daima Kuran’a uygun davranıp, şükrederek çalışıp, çok ihlasla, samimiyetle hayatlarını geçirmeliler. Akıllarında, kalplerinde, yüreklerinde hep Allah olmalı. Her işte O’na dönüp yönelmeliler. İçten sürekli Allah ile birlikte olmalılar. Bir an için bile unutmadan. Tıpkı peygamberler gibi, salihler gibi..

Gerçek şu ki, İbrahim (tek başına) bir ümmetti; Allah'a gönülden yönelip itaat eden bir muvahhiddi ve o müşriklerden değildi. (Nahl Suresi, 120)

Biz Davud'a Süleyman'ı armağan ettik. O, ne güzel kuldu. Çünkü o, (daima Allah'a) yönelip-dönen biriydi. (Sad Suresi, 30)

Öyleyse, Allah'a doğru (yönelip, şirkten ve bozulmalardan) kaçın. Gerçekten Ben sizi, O'ndan yana açıkça uyarıyorum. (Zariyat Suresi, 50)

"... Gerçekten, Biz onu sabredici bulduk. O, ne güzel kuldu. Çünkü o, (daima Allah'a) yönelip-dönen biriydi. (Sad Suresi, 44)

Rabbiniz, sizin içinizdekini daha iyi bilir. Eğer siz salih olursanız, şüphesiz O da, (Kendisi'ne) yönelip dönenleri bağışlayıcıdır. (İsra Suresi, 25)