Deccal’in ordusu olan münafıkları çok iyi tanıyın…
Münafıklar sürekli Müslümanlara zarar vermeye çalışırlar ama hep sonunda kendileri perişan olurlar.
Müslümanların arasında gizlenen çok sinsi, k...pe, dönek, ahlaksız, her an pislik yapmaya hazır bir topluluk her zaman vardır. Peygamberimizin döneminde de varlardı, ahir zamanda olduğumuz bu dönemde de müminlerin arasındalar. Allah bunların hainliklerini, içlerindeki şüpheyi “ne onlara, ne bunlara” diyerek tarif ediyor ve bu korkak güruhun cehennemin en alt tabakasında olacağını şöyle bildiriyor:
Gerçekten münafıklar, ateşin en alçak tabakasındadırlar. Onlara bir yardımcı bulamazsın. (Nisa Suresi, 145)
Ahir zamanda olduğumuz bu dönemde de münafıklar Hz. Mehdi’ye zarar vermek, Müslümanları birbirinden ayırmak, onlara zarar vermek için ellerinden geleni yapacak ama asla başarılı olamayacaklardır.
Münafık erkekler ve münafık kadınlar, bazısı bazısındandır; kötülüğü emrederler, iyilikten alıkoyarlar, ellerini sımsıkı tutarlar. Onlar Allah'ı unuttular; O da onları unuttu. Şüphesiz, münafıklar fıska sapanlardır. (Tevbe Suresi, 67)
Münafığın en büyük ideali Müslümanlardan ayrılmaktır, biran önce ayrılmak. Çünkü menzil kazanması gerekir. Yani uzaktan vurmak için. Ama ayrılırken de tabii ilk atağını Müslümanların anlayacağı bir tarzda yapmaz. Anlamayacağı şekilde yapmaya çalışır. Ve kendini Müslüman olarak tanıtarak ayrılma eğilimindedir.
Münafıkların gözlerinden nefret akar, yani pis bir elektriği olur. O nefreti gizlemek ister ama beceremez.
Münafıklar kuvvet hep dışarıda diye düşünür. Ama Müslümanda da kuvveti görürse bir parça, o zaman bir hayranlık duymaya başlar. Onun için peygamberimiz hep kuvvet göstermiştir, hep güç göstermiştir. O zaman münafıklar da baş eğdiler. Bu Müslüman vasfı.
Münafık hep intikam peşindedir. Ya sözüyle intikam almak ister, ya gözüyle, ya ahlaksızlığıyla Müslümanları rahatsız etmek ister, ya onları huzursuz etmek ister, başını belaya sokmak ister ama takva görünümünde yapar.
Münafıklarda aşağılık kompleksi olduğu için onlar hep kendini büyük göstermek ister. Hep çok büyük olmak ister. Ama asla da erişemez, hep aşağılanırlar. Allah onları hep aşağılar.
Münafıklara Allah bir süre verir. Mesela onlar sağlıklı gibi durur, halbuki Allah diyor ki: “Ben onları adım adım belanın içine yaklaştırıyorum.” Her yıl, her ay onlar belaya doğru yaklaşırlar.
Münafıklarda bakış bozukluğu vardır. Yani nefretini bir perdeyle gizlemeye çalışır. Onun için münafığın bakışı donuklaşır. Ama gizlese de anlaşılır.
Münafık zırvalar. Allah’tan hiç bahsetmek istemez. Münafığın özelliğidir. Allah’tan bahsettiğinde içi yanar. Onlar hep misalle konuşmaya çalışırlar. Yani insanlardan örnek verir, çevreden örnek verir. Misalle konuşur, bu münafığın ana özelliğidir.
Münafığın Kuran dinlemeye tahammülü olmaz. Çok sıkılır, çok bunalır. Müslümandan da sıkılır. Çünkü Müslüman’ın yüzündeki aydınlık onu bunaltır. Allah’ı hatırlar Müslümanları gördüğünde sıkılır.
Münafıklar şeytanla transa geçip ondan bilgi alır. Şeytan ona, “bunu yap, şunu yap, şöyle pislik yap, böyle ahlaksızlık yap, şöyle fitne çıkar” diye ona yalnızken akıl verir. Müminlerin yanında Allah’tan bahsedildiği için orada konsantrasyonu dağılır.
Münafıklar izbelerde plan kurarlar. Şeytanla bağlantıya geçer, transa geçer. Onun için münafıklar hep yalnızlığı seçerler. Yalnız olmak isterler, tek kalmak isterler. Şeytanla o transın bozulmasını istemez.
Münafıklar Kuran okunduğunda kaçacak delik arıyorlar. “Nefretle geri dönerler” diyor Allah ayette. Ama boş bir laf duyduklarında gelirler, münafığın özelliğidir.
Münafık Müslümanların arasından gittiğinde bela gitmiş, Allah Müslümanların üstünden belayı kaldırmış oluyor. Şükretmesi gerekir müminin. Çünkü o gittiğinde sürünmeye gidiyor zaten. Perişan olur, akıl sağlığı bozulur, ruh sağlığı bozulur. Bütün münafıklar perişan olmuştur peygamber efendimizin yanından gittikten sonra.
Münafıkların sinsiliğini, kalleş karakterlerini sizlere anlatmaya ve onları size tanıtmaya devam edeceğim.
Kaynak:
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder