Allah’ı sevmeden bu dünyada mutlu olabilir misin?

İnsan dünyada imtihan olduğunu bilmezse dünya sürekli üstüne gelir.

---

Çok fazla insan tanıdım, hepsimutsuz...Amerika’da Miami’de denize nazır harika evde oturan da, İstanbul’da harika bir villada oturan da, New York’da çok kaliteli bir dairede oturan da... Dışarıdan baktığımda bu tanıdıklarımın herşeyleri var, arabalrı, evleri, işleri,aileleri, çocukları. Bankada paraları var, istediklerini alma güçleri var. Tabiri caizse yedikleri önlerinde yemedikleri arkalarında. Amamutlu ve huzurlu değiller. Tam tersine süreklistres, mutsuzluk ve tatminsizlik yakalarını bir türlü bırakmıyor. Bir şeyi elde eder etmez hemen bir başkasına yöneliyorlar. Sonunda da tatminsizlik, hırs ve rekabet onları o kadar bunaltıyor ki mutluluğu içki kadehlerinde, uyuşturucuda arıyorlar. Hırstan kaskatı olmuş bedenlerini uyuşturucuyla gevşetip ruhlarını derin bir boşluğa bırakarak rahatlayacaklarını sanıyorlar. Oysa mutsuzluklarının temelinde tek bir şey var: Bu insanlar Allah’ı hiç tanımadan ve sevmedenyaşamaya çalışıyorlar.

Oysa Allah'ı sevmeden, Allah'a candan yakın olmadan, dünyada hiçbir insana rahat yok. İsterse denesin insanlar, Allah’ı unutunca Allah insanların içini yakıp kurutuyor. Çok sıkılıyor insanlar. İnsanlar Allah’ı unuttukları için dünyanın tadı tuzu kaçtı. Ekonomi yattı, sanat yattı, bilim yattı, intiharlar arttı. İnsanlar içinhayatın bir anlamı kalmadı. Peki sen sana bunca güzelliği sunan, bunca iyiliği sunan Allah'ı, hâşâ hiç yerine koyarsan, O da senin canını yakar tabi ki. Tabiki Allah bereketi kaldırıyor. Şükredin, nimetimi arttırayım diyor Allah. Sırf şükredeceksin, ama adam 'şükretmiyorum' diyor. Nimetini yerim diyor, nimetini kullanırım, ama Seni kabul etmem diyor. Bu nasıl bir ahlak? Allah meyveler, sebzeler yaratacak, arabalar yaratacak, evler yaratacak, teknolojiyi yaratacak, televizyonlar, radyolar yaratacak, adam 'hiçbiri beni ilgilendirmiyor, ben hepsini kullanırım, sahibi de beni ilgilendirmiyor' diyecek. İşte o zaman da Allah insanın kalbini daraltıyor. Birde bakmışsın ki o insan intihar edecek duruma gelmiş, sıkıntıdan ne yapacağını şaşırmış.

İnsanlar Allah'la uğraşırlarsa, Allah da onlarla uğraşıyor. Allah'a düşmanlık ederlerse, Allah da onlara mutluluk vermiyor. Adamın herşeyi oluyor ama mutlu olamıyor. Allah “en mükemmel akılda olun, en iyi şekilde olun, en vicdanlı olun, şükredin, Beni sevin, Ben de sizi seveyim”diyor. Son derece makul, son derece güzel, son derece hoş bir teklif bu Allah'tan. Zaten yaptığınızı da hemen görürsünüz diyor Allah, hayat kaliteniz artar diyor. Adam yaptığında hemen karşılığını görüyor, hemen zenginlik bereket geliyor. Mesela Avrupa'yı, ekonomik kriz kasıp kavuruyor. Allah'a bir dönseler, Avrupa zibil gibi zengin olur. Amerika zibil gibi zengin olur, Ortadoğu zibil gibi zengin olur. 'Yok diyorlar, biz Allah'la uğraşacağız' hâşâ. 'Ekonomiyi de bilemediğimiz bir nedenden kilitledik diyorlar. Yani bilemiyoruz biz herhangi bir beceriksizlik yaptık, bir şey yaptık kilitlendi’ diyor. Ama aslında Allah kilitliyor. Nasıl bilmezsin, herkesin gözünün önünde merkez bankası senin elinde, paralar dolarlar senin elinde, bütün ticaret senin elinde. Bilmiyor olur musun, biliyorsun. Kontrol edemediğin, metafizik bir gerekçeyle Allah, bereketi yok ediyor. Onun için geç kalmadan, herkesin Allah'a dönmesi lazım, Allah'ı sevmesi lazım. İnsanlarda muazzam gaddarlığa eğilim var, sevgisizliğe eğilim var. Hâlbuki sevgi çok zevkli. Niye sevgiden vazgeçtiklerini de anlamıyorum. Merhamet zevkli, şefkat zevkli, affedicilik zevkli, cömertlik zevkli.

Mesela bir fakirin evine yiyecek götürüyorsun. Adam hiç et yememiş, et götürüyorsun. Sebze, meyve, domates, biber falan bolca götürüyorsun, bayağı mutlu oluyorlar. Gözlerinde müthiş bir mutluluk sevinci beliriyor. Onların 10 misli, sen daha mutlu oluyorsun. Güzel olan her şeye şeytan, insanlara 'karşı koy' dedirtiyor, karşı koydurtuyor. Mesela her şeyde kavgaya eğilimliler. Her şeyi kavgayla halletme eğiliminde oluyor insanlar. Hâlbuki dünya o kadar büyük ki, bütün dünyadaki insanlara 1000 kere yeter. Bak 100 kere demiyorum, 1000 kere yeter. Bak, uçsuz bucaksız araziler, hepsi bomboş. Bu dünya herkese yeter. Yeterki insanların kalbinde Allah sevgisi olsun, Allah aşkı olsun. Gerisi kendiliğinden gelir zaten. Ama insanlar bu gerçeğin farkında bile değiller. Boş kalple, materyalist bir dünyaya saplanmışlar, bataklığın içinde çırpındıkça daha da derine batıyorlar.