Risale-i Nur’da Mehdiyet yok diyenlere cevap 7!
Mehdiyet üstü kapatılacak, gizlenecek, tevil edilecek bir konu değildir, sürekli gündemde tutulmalıdır.
Nur talebelerinin içinde yaşayan ama aslında neBediüzzaman’la ne deRisalelerle alakası olmayan bir ekip Hz. Mehdi’nin ve Hz. İsa’nın gelişini inkâr ede dursun, bende Risalelerde Bediüzzaman’ın Hz. Mehdi’yi ne kadar detaylı anlattığını yazmaya devam edeceğim. Hz. İsa’nın ahir zamanda geleceğini nasıl müjdelediğini anlatacağım. Böylece samimi Nur talebeleri bu ısrarla Hz. Mehdi’nin geldiğini saklayanlara karşı durabilsinler, onlara bu delilleri göstersinler, okusunlar. Nur dersanelerinde açık açık Hz. Mehdi’nin geldiğini, Bediüzzaman’ın ise kendi sözleriyle Hz. Mehdi’nin piştar bir neferi olduğunuanlatsınlar.Bakın Bediüzzaman Hz. Mehdi’nin ahir zamanda geleceğini Risalelerde nasıl anlatıyor:
HZ. MEHDİ’NİN ÇIKIŞ YERİNİ ESKİ SALTANAT MERKEZLERİNE GÖRE AÇIKLAMIŞLAR, OYSA HZ. MEHDİ İSTANBUL'DA ÇIKACAK
Hem şu sırdandır ki Mehdî, Süfyan gibi, âhir zamanda gelecek eşhasları çok zaman evvel, hattâ Tâbiîn zamanında onları beklemişler, yetişmek emelinde bulunmuşlar. Hattâ bâzı ehl-i velâyet, "Onlar geçmiş" demişler. İşte bu da, Kıyâmet gibi, hikmet-i İlâhiye iktizâ eder ki, vakitleri taayyün etmesin. Çünkü, her zaman, her asır, kuvve-i mâneviyenin takviyesine medâr olacak ve yeisten kurtaracak "Mehdî mânâsına muhtaçtır. Bu mânâda her asrın bir hissesi bulunmak lâzımdır. Hem gaflet içinde fenalara uymamak ve lâkaydlıkta nefsin dizginini bırakmamak için, nifâkın başına geçecek müthiş şahıslardan her asır çekinmeli ve korkmalı. Eğer tâyin edilseydi, maslahat-ı irşâd-ı umumi zâyi olurdu.
Şimdi Mehdi gibi eşhasın hakkındaki rivayatın ihtilafatı ve sırrı şudur ki: Ehadîsi tefsir edenler, metn-i ehadîsi tefsirlerine ve istinbatlarına tatbik etmişler. Meselâ: Merkez-i saltanat o vakit Şam'da veya Medine'de olduğundan, vukuat-ı Mehdiye veya Süfyaniyeyi Hz. merkez-i saltanat civarında olan Basra, Kûfe, Şam gibi yerlerde tasavvur ederek öyle tefsir etmişler. Hem de o eşhasın şahs-ı manevîsine veya temsil ettikleri cemaate ait âsâr-ı azîmeyi o eşhasın zâtlarında tasavvur ederek öyle tefsir etmişler ki, O EŞHAS-I HÂRİKA çıktıkları vakit bütün halk onları tanıyacak gibi bir şekil vermişler. Halbuki demiştik: Bu dünya tecrübe meydanıdır. Akla kapı açılır, fakat ihtiyarı elinden alınmaz. ÖYLE İSE O EŞHAS, hattâ o müdhiş Deccal dahi çıktığı zaman çokları, hattâ kendisi de bidayeten Deccal olduğunu bilmez. Belki nur-u imanın dikkatiyle, O EŞHAS-I ÂHİRZAMAN TANINABİLİR.
Alâmet-i Kıyâmetten olan deccâl hakkında hadîs-i şerifte, "Birinci günü bir sene, ikinci günü bir ay, üçüncü günü bir hafta, dördüncü günü eyyâm-ı sâire (diğer günler) gibidir. Çıktığı zaman dünya işitir. Kırk günde dünyayı gezer." (Müslim, Buhari) rivâyet ediliyor. İnsafsız insanlar bu rivâyete muhâl (şüpheli) demişler. Hâşâ, şu rivâyetin inkâr ve iptaline gitmişler. Halbuki "Bilgi Allah Katındadır" hakikati şu olmak gerektir ki:
Alem-i küfrün en kesâfetlisi olan şimâlde tabiiyyunun fikr-i küfrîsinden süzülen bir cereyân-ı azîmin başına geçecek ve Ulûhiyeti inkâr edecek bir şahsın şimâl tarafından çıkmasına işaret ve şu işaret içinde bir remz-i hikmet vardır ki, kutb-u şimâlîye yakın dairede bütün sene, bir gece bir gündüzdür. Altı ayı gece, altı ayı gündüzdür. "Deccâlin bir günü bir senedir," o daire yakınında zuhuruna işarettir. "İkinci günü bir aydır" demekten murad, şimâlden bu tarafa geldikçe, bâzan olur yazın bir ayında güneş gurûb etmez. Şu dahi deccâl şimâlden çıkıp, âlem-i medeniyet tarafına tecavüzüne işarettir. Günü deccâle isnad etmekle şu işarete işaret eder. Daha bu tarafa geldikçe bir haftada güneş gurûb etmiyor. Daha gele gele tulû ve gurûb ortasında üç saat devam ediyor. Ben Rusya'da esârette iken böyle bir yerde bulundum. Bize yakın, bir hafta güneş gurûb etmeyen bir yer vardı; seyir için oraya gidiyorlardı. "Deccâlin çıktığı vakit, umum dünya işitecek" olan kaydı, telgraf ve radyo halletmiştir. Kırk günde gezmesini de, merkebi olan şimendifer ve tayyâre halletmiştir. Eskiden bu iki kaydı muhâl gören mülhidler, şimdi âdi görüyorlar.Alâmet-i Kıyâmetten olan Ye'cüc ve Me'cüc'e ve Sedde dâir bir risâlede bir derece tafsîlen yazdığımdan, ona havale edip, şurada yalnız şunu deriz ki: Eskiden Mançur, Moğol ünvânıyla içtimâât-ı beşeriyeyi zîr ü zeber eden tâifeler ve Sedd-i Çinî'nin yapılmasına sebebiyet verenler, Kıyâmete yakın yine anarşistlik gibi bir fikirle medeniyet-i beşeriyeyi zîr ü zeber edecekleri rivâyetlerde vardır.(Sözler, s. 344-345)
Mehdiyet
Bu konuyla ilgili diğer yazılarım:
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder