12 Nisan 2014 Cumartesi

Anne ile bebek arasındaki muhteşem hayat bağı: Plasenta

Dünyada milyarlarca insana Allah rahmetini yağdırıyor, hepsine daha annelerinin karnındayken, müthiş bir acizlikle bakıma muhtaçken bakıyor, besliyor. Her hücrelerini tek tek inşa ediyor. Kemiklerin üzerine et giydiriyor. Parmaklar, damarlar, kalp ve beyin ince ince inşa ediliyor. Allah her insanı gözlerle, saçlarla müthiş bir estetikle süslüyor. Ve daha sonra da ruh vererek dünyaya getiriyor. Bütün bu aşamalar olurken her bebek ihtiyacı olan her şeyin içinde bulunduğu plasenta ile besleniyor. Ne annenin bir müdahalesi oluyor, ne de bebeğin buna yetecek gücü oluyor. Allah tüm insanlara “bu bebeği yaratanın, ona bakanın, onu besleyenin” Kendisi olduğunu söylüyor.

Göklerin, yerin ve her ikisi arasındakilerin Rabbidir; şu halde O’na ibadet et ve O’na ibadette kararlı ol. Hiç O’nun adaşı olan birini biliyor musun? (Meryem Suresi, 65)

İnsan demektedir ki: “Ben öldükten sonra mı, gerçekten diri olarak çıkarılacağım?” (Meryem Suresi, 66)

İnsan önceden, hiçbir şey değilken, gerçekten Bizim onu yaratmış bulunduğumuzu (hiç) düşünmüyor mu? (Meryem Suresi, 67)

Her bebeğin gerçek sahibi Allah’tır. Anne ve baba bebeğin dünyaya gelmesi için birer vesiledir. Bu yüzden her anne ve baba böyle büyük bir mucize karşısında Allah’a sürekli şükretmeli, bebeklerine iman vermesi için dua etmeli ve çocuklarını salih bir kul olması için Allah’a adamalıdır.+