Cehennemin en alt tabakası kimler için hazırlandı?

Cehennem kapıları inkar edenler üzerine sonsuza kadar kapanacaktır.

---

Cehennemin en alt tabakasında kimler olacağı hep sorulur. Katiller mi, çocuklarını öldürenler mi, teröristler mi, haksız yere insanların mallarını gasp edenler mi, yoksa tecavüz edip insanların hayatını karartan ruh hastaları mı?

Her sorunun doğru cevabını Kuran’da bulabilirsiniz. Bildiğiniz gibi cehennem tabaka tabaka yaratılmıştır ve hepsinin kapısından girecek bir halk vardır. Zamanı geldiğinde insanlar içinde sonsuza kadar kalacakları (Allah’ın dilemesi ve kurtarması dışında) bu acı ve azap yurduna gireceklerdir. Allah Kuran’da cehennemde inkâr edenler için hazırlanmış olanateşten yataklardan, insanların bağlandığı sütunlardan ve durmadan yüzleri yalayarak geçen ateşten bahseder ve böylelikle insanları uyarır. Cehennemin en alt tabakasında kimlerin olacağı ayette şöyle bildirilir:

Gerçekten münafıklar, ateşin en alçak tabakasındadırlar. Onlara bir yardımcı bulamazsın. (Nisa Suresi, 145)

Ayette bildirildiği gibi cehennemin en alt tabakasında olacak olan ve en şiddetli acıyı çekecek olan münafıklardır. Münafıklar, müminlerin yanına geldiklerinde Allah’a ve Kuran’a bağlı olduklarını söylerler, fakat aslında içten inkâr ederler. Görünüşte onlarda namaz kılar, oruç tutar, müminlerle birlikte Allah yolunda mücadele ediyor gibi görünürler. Fakat asıl amaçları Müslümanlara zarar vermek, Müslümanlarla ilgili bilgileri inkâr edenlere vermek ve onların mutlaka dağılmasını sağlamak, bu uğurda yoğun bir gayret göstermektir. Allah ayetinde münafıkların önce kesin olarak ahid verdiklerini sonra da bozduklarını şöyle bildirir:

Ki (bunlar) Allah’ın ahdini, onu kesin olarak onayladıktan sonra bozarlar, Allah’ın kendisiyle birleştirilmesini emrettiği şeyi keserler ve yeryüzünde bozgunculuk çıkarırlar. Kayba uğrayanlar, işte bunlardır. (Bakara Suresi, 27)

Münafıklar hem Müslümanların içinde yaşayıp hem inkâr edenlerle dostluk kurarlar, sürekli fitne ve bozgunculuk çıkarırlar, Müslümanların yerlerini ihbar ederler. Allah yolunda mücadele etme ve infak etme konusunda da son derece isteksizlerdir. Münafıklar ayrıca sürekli yakalanma korkusu içindedirler, her çağrıyı kendi aleyhlerine zannederler. Şeytanın pisliği ruhlarını kapladığı için içleri sürekli korku doludur, vesvese ve gerilim içinde yaşarlar.

Gerçekten sizden olduklarına dair Allah adına yemin ederler. Oysa onlar sizden değildirler. Ancak onlar ödleri kopan bir topluluktur. (Tevbe Suresi, 56)

Gerçek şu ki, münafıklar (sözde), Allah’ı aldatmaktadırlar. Oysa O, onları aldatandır. Namaza kalktıkları zaman, isteksizce kalkarlar. İnsanlara gösteriş yaparlar ve Allah’ı ancak çok az anarlar. (Nisa Suresi, 142)

Münafık sözde Allah’ı ve iman edenleri aldattığını sanır. Oysa yalnızca kendisini aldatır, fakat şuurunda değildir. Peygamberimiz döneminde de diğer peygamberlerin döneminde de münafık her zaman olmuştur. Hz. İsa’nın yerini ihbar edende bir münafıktır. Hz. Mehdi döneminde de çok azılı münafıklar olacak, Hz. Mehdi hem münafıklarla hem de inkâr edenlerle mücadele edecek ve hepsine üstün gelecektir. Münafıklar hem bu dünyada hem ahirette aşağılanacaklardır. Hz. Musa devrinin münafıkları, Hz. İbrahim devrinin münafıkları, peygamber efendimiz devrinin münafıkları, Mehdi devrinin münafıkları hepsi bir araya getirilecek yerin en alt tabakasına cehennemim en alt tabakasına indirileceklerdir. Burada hiç beklemedikleri kadar zorlu ve ıstıraplı bir hayatla tanışacaklardır. Bu kapkaranlık, izbe, kirli, magmanın ateşinin pis kokusunun duyulduğu ve sürekli ateşin olduğu yere sonsuza kadar atılacaklardır. Burada çekecekleri en büyük azaplardan biri de cennette sonsuz nimetler içinde yaşayan Müslümanları her gün seyredip sonsuz bir pişmanlık duymaları olacaktır.

(Allah) Dedi ki: “Az bir süre (bekle), onlar gerçekten pişman olacaklar.” (Mü’minun Suresi, 40)

Münafık erkekler ve münafık kadınlar, bazısı bazısındandır; kötülüğü emrederler, iyilikten alıkoyarlar, ellerini sımsıkı tutarlar. Onlar Allah’ı unuttular; O da onları unuttu. Şüphesiz, münafıklar fıska sapanlardır. (Tevbe Suresi, 67)